Strzecha, dzięki dużej
zawartości minerałów w części stanowiącej powierzchnię pokrycia jest produktem
budowlanym który nie jest tak łatwo zapalny jak trzcina. Nowoczesne, ekologiczne,
niewypłukiwalne przez wodę (!) środki do impregnacji, stosowane materiały izolacyjne,
czy też żaroodporne materiały do wiązania trzciny mają za zadanie wydatne
zwiększenie bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
Kardynalne znaczenie ma
stosowanie do wiązania strzechy żaroodpornego drutu nierdzewnego, który w wysokich
temperaturach nie traci wytrzymałości na odkształcanie. W trakcie
pożaru nie pozwala on na rozluźnienie trzciny, a tym samym utrudnia dostęp tlenu -
tworzy ze strzechy 35 centymetrową zaporę dla ognia i wysokiej temperatury. Aby
zwiększyć odporność ogniową dachu można zastosować system Polfibra, który w razie
pożaru strzechy tworzy bezpieczną izolację od ognia nie pozwalając na jego
przeniknięcie do wewnątrz budynku.
Podstawowym zabezpieczeniem
przed ogniem z zewątrz jest
impregnacja powierzchni strzechy. Do impregnacji strzechy można używać wyłącznie środków, które nie
są wypłukiwane przez wodę i nie doprowadzają do biodegradacji, po pierwsze z uwagi na bezpieczeństwo ludzi, po drugie z
uwagi na ochronę środowiska otaczającego nasz dom (dom
pokryty strzechą nie posiada rynien - jeśli użyjemy środka toksycznego, wody opadowe,
spłukując go skażą nasze najbliższe otoczenie!) i w końcu najważniejszy powód to skuteczność zabezpieczenia przeciw
pożarowego, która obniża się w miarę wypłukiwania niewłaściwego środka przez
opady!
W trosce o bezpieczeństwo i
satysfakcję klientów impregnacje podnoszące odporność pożarową strzechy trzcinowej
wykonujemy środkiem produkowanym na licencji amerykańskiej FireRetardant, który posiada atesty:
francuski, niemiecki, duński i holenderski, australijski, kanadyjski, szwajcarski.
Środek spełnia standardy Europejskiej klasyfikacji według EN 13501-5,
według której pokrycie nim zaimpregnowane posiada klasyfikację BROOF (T1). Zabezpieczenie potwierdzamy certyfikatem, który może
być podstawą obniżenia składki ubezpieczeniowej.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury
z dnia 12 kwietnia 2002 r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki
i ich usytuowanie.
(Dz. U. Nr 75, poz. 690)
Dział I
Przepisy ogólne
§ 1. Rozporządzenie ustala warunki techniczne, jakim
powinny odpowiadać budynki i związane z nimi urządzenia, ich usytuowanie na działce
budowlanej oraz zagospodarowanie działek przeznaczonych pod zabudowę, zapewniające
spełnienie wymagań art. 5 i 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.
§ 2. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się przy
projektowaniu i budowie, w tym także odbudowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie oraz
przy zmianie sposobu użytkowania budynków oraz budowli nadziemnych i podziemnych
spełniających funkcje użytkowe budynków...
2. Przy nadbudowie, przebudowie i zmianie sposobu użytkowania budynków
istniejących lub ich części wymagania, o których mowa w § 1, mogą być spełnione w
sposób inny niż podany w rozporządzeniu, stosownie do wskazań ekspertyzy technicznej
właściwej jednostki badawczo-rozwojowej albo rzeczoznawcy budowlanego oraz do spraw
zabezpieczeń przeciwpożarowych, uzgodnionych z właściwym komendantem wojewódzkim
Państwowej Straży Pożarnej lub państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym,
odpowiednio do przedmiotu tej ekspertyzy.
3. Dla budynków na terenach zamkniętych uzgodnienia, o których mowa w
ust. 2, dokonuje się z właściwymi służbami odpowiadającymi za bezpieczeństwo
pożarowe i sanitarne.
4. Dla budynków i terenów wpisanych do rejestru zabytków lub obszarów
objętych ochroną konserwatorską na podstawie ustaleń miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego ekspertyza, o której mowa w ust. 2, podlega również
uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków.
[...]
Dział VI
Bezpieczeństwo pożarowe
Rozdział 1
Zasady ogólne
§ 207. 1. Budynek i urządzenia z nim związane powinny
być zaprojektowane i wykonane w sposób zapewniający w razie pożaru:
1) nośność konstrukcji przez czas wynikający z rozporządzenia,
2) ograniczenie rozprzestrzeniania się ognia i dymu w budynku,
3) ograniczenie rozprzestrzeniania się pożaru na sąsiednie budynki,
4) możliwość ewakuacji ludzi,
§ 208. 1. Przepisy niniejszego działu określają
wymagania dotyczące bezpieczeństwa pożarowego budynków lub ich części, wynikające z
ich przeznaczenia i sposobu użytkowania, wysokości lub liczby kondygnacji, a także
położenia w stosunku do poziomu terenu oraz do innych obiektów budowlanych.
2. Stosowanie przepisów rozporządzenia wymaga uwzględnienia:
2) wymagań Polskich Norm dotyczących w szczególności zasad ustalania:
a) gęstości obciążenia ogniowego pomieszczeń i stref pożarowych,
b) klas odporności ogniowej elementów budynku,
c) stopnia rozprzestrzeniania ognia przez elementy budynku,
d) niepalności materiałów budowlanych,
e) stopnia palności materiałów budowlanych,
Odporność pożarowa budynków
Rozdział 2
Odporność pożarowa budynków
§ 212. 1. Ustanawia się pięć klas odporności pożarowej budynków lub ich
części, podanych w kolejności od najwyższej do najniższej i oznaczonych literami:
"A", "B", "C", "D" i "E", a
scharakteryzowanych w § 216.
2. Wymaganą klasę odporności pożarowej dla budynku, zaliczonego do jednej kategorii
ZL, określa poniższa tabela:
| Budynek |
ZL I |
ZL II |
ZL III |
ZL IV |
ZL V |
| 1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
| niski (N) |
"B" |
"B" |
"C" |
"D" |
"C" |
| średniowysoki (SW) |
"B" |
"B" |
"B" |
"C" |
"B" |
| wysoki (W) |
"B" |
"B" |
"B" |
"B" |
"B" |
| wysokościowy (WW) |
"A" |
"A" |
"A" |
"B" |
"A" |
3. Dopuszcza się obniżenie wymaganej klasy odporności pożarowej w niektórych
budynkach niskich (N) do poziomu, który określa poniższa tabela:
| Liczba kondygnacji nadziemnych |
ZL I |
ZL II |
ZL III |
| 1 |
2 |
3 |
4 |
| 1 |
"D" |
"D" |
"D" |
| 2*) |
"C" |
"C" |
"D" |
*) Gdy poziom stropu nad pierwszą kondygnacją jest na wysokości nie większej niż 9
m.
4. Wymaganą klasę odporności pożarowej dla budynku PM określa poniższa tabela:
| |
|
Budynek wielokondygnacyjny |
|
|
|
| Maksymalna gęstość obciążenia
ogniowego strefy pożarowej w budynku
Q [MJ/m2] |
Budynek o jednej kondygnacji
nadziemnej (bez ograniczenia wysokości) |
niski (N) |
średniowysoki (SW) |
wysoki (W) |
wysokościowy (WW) |
| 1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
| Q Ł 500 |
"E" |
"D" |
"C" |
"B" |
"B" |
| 500 < Q Ł
1.000 |
"D" |
"D" |
"C" |
"B" |
"B" |
| 1.000 < Q Ł
2.000 |
"C" |
"C" |
"C" |
"B" |
"B" |
| 2.000 < Q Ł
4.000 |
"B" |
"B" |
"B" |
- |
- |
| Q > 4.000 |
"A" |
"A" |
"A" |
- |
- |
5. Jeżeli część podziemna budynku jest zaliczona do ZL, klasę
odporności pożarowej budynku ustala się, przyjmując jako liczbę jego kondygnacji lub
jego wysokość odpowiednio: sumę kondygnacji lub wysokości części podziemnej i
nadziemnej, przy czym do tego ustalenia nie bierze się pod uwagę tych części
podziemnych budynku, które są oddzielone elementami oddzielenia przeciwpożarowego o
klasie odporności ogniowej co najmniej R E I 120, zgodnie z oznaczeniem pod tabelą w §
216 ust. 1, i mają bezpośrednie wyjścia na zewnątrz.
6. W budynku wielokondygnacyjnym, którego kondygnacje są zaliczone do różnych
kategorii ZL lub PM, klasy odporności pożarowej określa się dla poszczególnych
kondygnacji odrębnie, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 2-4.
7. Klasa odporności pożarowej części budynku nie powinna być niższa od klasy
odporności pożarowej części budynku położonej nad nią, przy czym dla części
podziemnej nie powinna być ona niższa niż "C".
8. Jeżeli w budynku znajdują się pomieszczenia produkcyjne, magazynowe lub
techniczne, niepowiązane funkcjonalnie z częścią budynku zaliczoną do ZL,
pomieszczenia te powinny stanowić odrębną strefę pożarową, dla której oddzielnie
ustala się klasę odporności pożarowej, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 4, z
zastrzeżeniem § 220.
9. Pomieszczenia, w których są umieszczone przeciwpożarowe zbiorniki wody lub
innych środków gaśniczych, pompy wodne instalacji przeciwpożarowych, maszynownie
wentylacji do celów przeciwpożarowych oraz rozdzielnie elektryczne, zasilające,
niezbędne podczas pożaru, instalacje i urządzenia, powinny stanowić odrębną strefę
pożarową.
§ 213. Wymagania dotyczące klasy odporności pożarowej budynków określone
w § 212 nie dotyczą budynków:
1) do trzech kondygnacji nadziemnych włącznie:
a) mieszkalnych: jednorodzinnych, zagrodowych i rekreacji indywidualnej,
b) mieszkalnych i administracyjnych w gospodarstwach leśnych,
2) wolno stojących do dwóch kondygnacji nadziemnych włącznie:
a) o kubaturze brutto do 1.500 m3 przeznaczonych do celów turystyki i wypoczynku,
b) gospodarczych w zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej oraz w gospodarstwach
leśnych,
c) o kubaturze brutto do 1.000 m3 przeznaczonych do wykonywania zawodu lub
działalności usługowej i handlowej, także z częścią mieszkalną,
3) wolno stojących garaży o liczbie stanowisk postojowych nie większej niż 2.
§ 214. W budynkach wyposażonych w stałe urządzenia gaśnicze wodne, z
wyjątkiem budynków ZL II oraz wielokondygnacyjnych budynków wysokich (W) i
wysokościowych (WW), dopuszcza się:
1) obniżenie klasy odporności pożarowej budynku o jedną w stosunku do
wynikającej z § 212,
2) przyjęcie klasy "E" odporności pożarowej dla budynku
jednokondygnacyjnego.
§ 215. 1. Dopuszcza się przyjęcie klasy "E" odporności
pożarowej dla jednokondygnacyjnego budynku PM o gęstości obciążenia ogniowego
przekraczającej 500 MJ/m2, pod warunkiem zastosowania:
1) wszystkich elementów budynku nierozprzestrzeniających ognia,
2) samoczynnych urządzeń oddymiających w strefach pożarowych o powierzchni
przekraczającej 1.000 m2.
2. Obniżenie klasy odporności pożarowej budynku, w przypadkach wymienionych w
ust. 1 oraz w § 214, nie zwalnia z zachowania wymaganej pierwotnie klasy odporności
ogniowej elementów oddzielenia przeciwpożarowego, określonej w § 232.
§ 216. 1. Elementy budynku, odpowiednio do jego klasy odporności pożarowej,
powinny w zakresie klasy odporności ogniowej spełniać, z zastrzeżeniem § 237 ust. 9,
co najmniej wymagania określone w poniższej tabeli:
Klasa odporności pożarowej
budynku |
Klasa odporności ogniowej elementów
budynku |
|
|
| |
główna konstrukcja nośna |
konstrukcja dachu |
przekrycie dachu3) |
| 1 |
2 |
3 |
7 |
| "A" |
R 240 |
R 30 |
E 30 |
| "B" |
R 120 |
R 30 |
E 30 |
| "C" |
R 60 |
R 15 |
E 15 |
| "D" |
R 30 |
(-) |
(-) |
| "E" |
(-) |
(-) |
(-) |
Oznaczenia w tabeli:
R - nośność ogniowa (w minutach), określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą zasad
ustalania klas odporności ogniowej elementów budynku,
E - szczelność ogniowa (w minutach), określona jw.,
I - izolacyjność ogniowa (w minutach), określona j.w.
(-) nie stawia się wymagań
1) Jeżeli przegroda jest częścią głównej konstrukcji nośnej, powinna
spełniać także kryteria nośności ogniowej (R) odpowiednio do wymagań zawartych w
kol. 2 i 3 dla danej klasy odporności pożarowej budynku.
2) Klasa odporności ogniowej dotyczy pasa międzykondygnacyjnego wraz z
połączeniem ze stropem.
3) Wymagania nie dotyczą naświetli dachowych, świetlików, lukarn i okien
połaciowych (z zastrzeżeniem § 218), jeśli otwory w połaci dachowej nie zajmują
więcej niż 20% jej powierzchni.
4) Dla ścian komór zsypu wymaga się E I 60, a dla drzwi komór zsypu - E I 30.
2. Elementy budynku, o których mowa w ust. 1, powinny być
nierozprzestrzeniające ognia, przy czym dopuszcza się zastosowanie słabo
rozprzestrzeniających ogień:
1) elementów budynku o jednej kondygnacji nadziemnej:
a) ZL IV,
b) PM o maksymalnej gęstości obciążenia ogniowego strefy pożarowej do 500
MJ/m2,
2) ścian wewnętrznych i zewnętrznych oraz elementów konstrukcji dachu i jego
przekrycia w budynku PM niskim o maksymalnej gęstości obciążenia ogniowego strefy
pożarowej do 1.000 MJ/m2,
Usytuowanie budynków z uwagi na bezpieczeństwo pożarowe
§ 271. 1. Odległość między zewnętrznymi ścianami
budynków niebędącymi ścianami oddzielenia przeciwpożarowego, a mającymi na
powierzchni większej niż 65% klasę odporności ogniowej(E), określoną w § 216 ust.
1, nie powinna, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, być mniejsza niż odległość w metrach
określona w poniższej tabeli:
| Rodzaj budynku oraz dla budynku PM maksymalna
gęstość obciążenia ogniowego strefy pożarowej PM Q w MJ/m2 |
Rodzaj budynku oraz dla budynku PM maksymalna
gęstość obciążenia ogniowego strefy pożarowej PM Q w MJ/m2 |
| ZL |
IN |
PM |
| Q < 1.000 |
1.000 < Q < 4.000 |
Q > 4.000 |
| ZL |
8 |
8 |
8 |
15 |
20 |
| IN |
8 |
8 |
8 |
15 |
20 |
| PM Q < 1.000 |
8 |
8 |
8 |
15 |
20 |
| PM 1.000 < Q < 4.000 |
15 |
15 |
15 |
15 |
20 |
| PM Q > 4.000 |
20 |
20 |
20 |
20 |
20 |
2. Jeżeli jedna ze ścian zewnętrznych usytuowana od
strony sąsiedniego budynku lub przekrycie dachu jednego z budynków jest
rozprzestrzeniające ogień, wówczas odległość określoną w ust. 1 należy
zwiększyć o 50%, a jeżeli dotyczy to obu ścian zewnętrznych lub przekrycia dachu obu
budynków - o 100%.
(W przypadku sąsiedztwa lasu budynek o dachu krytym strzechą powinien
być usytuowany min. 16 m od granicy lasu)
Wymagania przeciwpożarowe dla budynków tymczasowych
§ 287. Budynek tymczasowy może być przeznaczony na
cele widowiskowe lub inne zgromadzenia ludzi, jeżeli:
1) jest jednokondygnacyjny,
2) widownia jest dostępna z poziomu terenu,
3) dach lub stropodach mają przekrycie co najmniej trudno zapalne |
